Bebek guncesi…

Bugunlerde hayatimda sadece Doruk Dogan var. Aslinda hayat hizlica akip geciyor ve beraberinde bir suru degisiklikler de getiriyor. Bazi eski seyler elimizden cikip yerine yenileri geliyor. Ugrasiyoruz, cabaliyoruz. Bakalim karsiligini alabilecekmiyiz.
Bugun kisa bir post yazmak istedim.

Beni mutlu eden cok sey oluyor su gunlerde ve beklentilerim de artiyor tabii ki.

Insallah hersey yolunda gidecek..

Umutluyum..



Uncategorized içinde yayınlandı | Yorum bırakın

Doruk’la gezmeye basladik..

Doruk, annem ve ben bugun Koyum’de kahvalti ettik. Normalde arabaya biner binmez uyuyan cocuk, bugun arabayla 1 saat tur atmamiza ragmen uyumamaya direndi. Biz de mecburen uyanik halde girdik kalhvalti etmeye. Tabi ben hop hop halde ayakta kahvaltimi ettim. Esra ile John’da katildi sonradan. Cumbusluyduk…

Oradan Enfield Town’a gectik. Oglum ilk defa yagmurla tanismis oldu boylece…Hava ilikti ve ruzgarsiz..

Resimler herseyi anlatsin…

Dorothy Perkins Cruise collection canta, ayakkabi ve  elbise…

Storm erkek cuzdan ve cantalarinda renkler superrr

MASALLAH BEBEGIME...

Oglum canim oglum masallah bebegim sana…

Uncategorized içinde yayınlandı | Yorum bırakın

cocuk dogurmus olmam blogumu birakdim anlamina gelmez

Hayat karmakarisik gidiyor su aralar..Bebegimle birbirimize alismaya calsiyoruz. Annemin burda olmasina ragmen bazen ikimiz de zorlandigi anlar olmuyor degil. Ozkan da son derece anlayisli ve yardimci sagolsun. Esim diye demiyorum ama cok iyi bir baba olacagindan zaten hic suphem yoktu. Gercekten oldukca iyi gidiyor. Bazen bebegimin aglama krizlerinde elimden aliyor o salliyor ya da gece kalkiyor pispisliyor. Masallah diyeyim..Oldukca duyarli ve iyi bir baba benim Canim…

Bloglarin kapatilmasiyla biz sinirle gittim domain ismimi satin aldim. Ancak ben bir teknoloji ozurlu olarak bu siteye eski blogumu aktarmayi beceremedigim icin sadece ismi satin almakla kaldi hersey. Keza ugrasacak vaktim de yok. Oglan anneme de bana da kok sokturuyor masallah..

Bugun oglum 18 gunluk oldu… :))

Genel  olarak;
Dorugun gece uykusu simdilik fena degil… Aciktigini agzini sapirdatinca anliyorum ve hemen almam gerekiyor. GEce 3-4 kere kalkiyorum emziriyorum ve sepetinde sallarsam uykuya daliyor. Ama gec kalirsam agliyor ve sabaha kadar oturuyoruz.
Sadece emziriyorum. Goguslerim hala yara. Ara ara gogus kalkanini cikartip da vermek istiyorum ama acidigi icin dayanamayip tekrar takiyorum. Ne kadar daha boyle surucek bilmiyorum ama hissediyorum yakinda iyilesicekler..
Ben moses  basket denilen bebek sepetlerinden almistim. Ve cok kullanisli gercekten. Yatagimin yanina da bir besik koymustum zaten ama onu kaldirdim. Sepeti yukari cikarken cikartiyoruz yanimizda. Daha kullanisli sallamasi ve bebege ulasmasi. O yuzden almak isteyip de
ALtini gunde 6-8 kez degistiriyoruz. Yalniz ben mi beceremiyorum bilmiyorum ama altini bezlemeyi yada bezinden mi kaynaklaniyor, yandan ustu butun cis oluyor ve herseferinde tum ustu degisiyor. ALtini silerken genelde sicak su ve pamuk kullaniyorum. Ve Sudocream suruyorum mutlaka pisikte daha iyisi yok! Henuz hic pisirmedik oglumu cok sukur.
Kakasini yapmadan once cok agliyor. Gunduz genelde aksam 5 ile 10 arasi devamli kucakta ve aglayarak geciriyor. En son dun sac kurutma makinesini soguk ayarda ve dusukte calistirarak cozum buldum. O gurultude boru gibi uyudu oglum :))
Her aksam banyosunu yaptiriyorum. Aksi takdirde huysuzlugu gecmiyor.
Kakasiyle mucadele edebilmek icin Kolik cd’sini bir arkadasim tavsiye edince babama siparis verdim gelirken getiricek.

Ayrica aci elma yagi, kimyon yagi, corek otu yagi, rezene yagi ve Zinco Gaz Giderici‘yi de kullaniyoruz.

Onun disinda bebegimin kilo alimi ve gelisimi gayet yerindeymis masallah.

Bugun gidip Birth Certificate’ni de aldik ve oglum resmen Ingiliz vatandasi oldu. Vatana millete hayirlis olsun :))

Oglumun son halleri de boyle efenim…

Simdilik kalin saglicakla…

Uncategorized içinde yayınlandı | Yorum bırakın

emzirmek mi emzirmemek mi? Iste butun mes’ele bu!

Basliga bakmayin, tabii ki emzirmek! Meme baslarim 15 gundur beni tepindirecek kadar yara olsa da ben yine de emzirmek diyecegim. Ama kardesim ne aciymis bu gecmek bilmiyor bir turlu.

Denemedigim krem, ointment, gogus pompasi, gogus basligi kalmadi..

Neler mi kullaniyorum? Buyrun:

Philips Avent Nipple Protector ( philips avent silikon gogus kalkani)

Nuk Nipple silicone shell (nuk silikon gogus kalkani)

Tommy Tippie Electronic Breast Pump (tommy tippie elektrikli gogus pompasi)

Product Image

Medela manuel breast pump (medela manuel gogus pompasi)

Lansiloh Lanolin breast cream

Kamillosan Ointment nipple cream

Kamillosan chamomile ointment

Bepanthen Ointment

Bepanthen Ointment

Buyuklerden aldigim tavsiyeler:

Lahanayi kaynat gogsune yapistir

Tahin yagi

Zeytinyagi…….

Bu liste daha uzar gider ama benim goguslerimin acisi nedense gecmiyor. Hala yara ve hala emzirirken beni aglatiyor, tepindiriyor.

Bir de bunun ustune oglum sag gogsumu red etmeye baslamasin mi? Olacak sey degil! Savasiyoruz resmen 🙂 Ebeye gidip sordum. Dedigi bebegin alternetifi yok gogsune bastirip zorla da olsa vericeksin. Sakin mama verme ! dedi….

Sagmaya calismak da ayri bir is tabii. Aldigim 2 adet pompa var elimde. Sirayla ikisini de deniyorum. Sagiyorum. Elektirikli olan Tommy tippi’nin ki ben de pek ise yaramadi. Bosuna o paralari vermeye gerek yok. Manuel olan Medela’nin ki cok daha iyi. Keske basindan onu alsaymisim.

Oglumla direniyoruz karsilikli! 🙂

Bakalim bu savasin sonunda kim galip gelicek?

Benim inatci kucuk oglum mu? Yoksa ac kalmasi pahasina mama vermemeye kararli olan ben mi?

Simdilik sevgiyle kalin…

Hastanede telefonla cekildi..

Onerisi olanlar varsa cekinmesin yazsin her turlu oneriye acigim..

Uncategorized içinde yayınlandı | 2 Yorum

Hello world!

Welcome to WordPress.com. This is your first post. Edit or delete it and start blogging!

Uncategorized içinde yayınlandı | 1 Yorum

>BLOGUMA DOKUNMA!!

>

Uncategorized içinde yayınlandı | 2 Yorum

>Doruk Dogan’in dogumu..

>18.02.2011

12:00- Nisan geldi…

Bana da bir enerji. Yurumeye de iste o dakika basladim uzun dogumum boyunca. Hic oturmadim bir daha da. Su an bile oturmakta zorluk cekiyorum :))
Sancilar ufak ufak yoklamaya basladi. Holland and Barrets’a kadar yuruyup kramplari guclendirici etkisini bildigim, evde de son paketi actigim ahududu yapragi cayindan almaya gittim. Aslinda maksat sevgili arkadasim Seyma’nin tavsiyesine uymak ve uzun bir yuruyus yapmak ve doguma yardimci olmasi. Bu arada saf hindistan cevizi suyu da aldim ki dogum esnasinda enerji verdigini okumustum bir yerde. Dukkanin onunden gecerken Ozkan’a da el salladim, hizimi  almisken durmadan yuruduk eve yollandik.

Aksam oldugunda kramplar sertlesmeye ve 5-7 dakikada bir gelmeye basladi. Tamam geliyordu artik oglum. Pazar gunu suni sanciya gerek kalmayacakti galiba, sukurler olsun du :))

19.02.2011

07:30- Ozkan ise gidiyor ve ben de sancilar icindeyim..

Sancilar icindeyim allahim. Kramp diyemiyorum artik. Resmen sanci. Cok fena.. Karnima aynadan bakiyorum da sekli hic degismedi. Biraz asagiya inmesi gerekmiyor muydu? Bebek hala solda yukarda yatiyor oylece.

Ebeyi aradim. Kuveti doldur icine otur ve yuruyusler yap dedi. Bu arada bekle suyun gelicektir muhtemelen dedi. Umitle suyumun gelmesini bekliyorum.

18:00

Kuvette gecen 12 saatin sonunda annem ve Ozkan’in israrlariyla hastaneye gidiyoruz. Sancilar 5 dakikada bir geliyor.

20:00

Hastaneden sok icerisinde ayriliyorum. Okadar sanci ve harekete, icilen turlu ota ragmen sadece yarim santim acilmisim. 3 cm olmadan hastaneye yatamazmisim eve gonderildim. En az 6 saat sonra tekrar gidicem.

20.02.2011- Bebegim gel artikkkk….

Kuvette oturuyorum hala. Ellerim ve ayaklarim  artik burustu, porsudu hissizlesti. Kuvetten SIKILINCA da evin icinde asagi yukari inip cikip dort donuyorum. Kramp geldiginde bagiriyorum. Ev sakinleri de bu hallerime alistilar galiba. :)) gerci yapilacak bir sey yok seyretmekten baska.

Uyku durumum mu: UYKUSUZUM… kac saat oldu bilemiyorum. En son nisan gelmeden 2 saat once uyanmistim..

20.02.2010

08:00- Hastaneye yatisimin yapilmasi gerekmiyormuy du?

Sabah gel, demislerdi. Ben sancilara ragmen gulumsuyorum nasilsa artik acilma yeterlidir ve suni muni sancilar guclendirilirse ben bugece sabaha karsi dogumu gerceklestiririm diyorum.

Aman allahim SOK! Sadece yarim santim daha acilmisim. Toplam da 1 cm!

Eve gonderildim tekrar. Dayanamiyorum. Ama ypilcak birsey yok. Oyalanmam lazim.

Yatak odasindaki dolabimin icini duzelttim. Bloga post yazdim…Arada bulasik makinesine 1-2 parca tabak koyuyorum. Dayanamiyorum…

Uykusuzum…Ayaklarimin alti gezmektek patlamis. Annem ve OZkan donusumlu olarak ovuyorlar. Esra da basimda. Sadece agliyor. Baska yapacagi birsey yok.

Annem dayanamadi: Arayin su hastaneyi yeter!

Aksam ustu saat kac bilmiyorum ben saat kavramini unuttum artik. Tekrar hastaneye yollandik. 45 dk bekledik icerdekilerin cikmasini. Acildeyiz bu arada! Allah belani versin NHS   ( ingiliz saglik kurumu) diyorum baska bisey demiyorum!

Inanilmaz tekrar yarim santim daha acilmis. Toplamda 1.5 cm. Artik donemem eve diyorum, kizip bagirip cagiriyoruz. Odami gosterdiler.

Macera basliyor….

Doktorlar 41+1 haftlalik bebegimin pozisyonunu gorunce bu dogum biraz uzun surucek bekliycez diyor. Ben suni sanci verin 2 gun oldu acilma olmuyor, sancilar yeterli degil belli ki diyorum. Bekleyelim diyorlar. Allahim cildirmamak elde degil.

Benim maraton devam ediyor. HAstane koridorlarini arsinlamaya devam ediyorum. Ebeler ve doktorlar adimi walker takti. Yuruyen anlaminda. Bir tek ben yuruyorum herkes yatiyor. Uyku yok!

Yeter artik. Pain relief istiyorum. Sonunda bana mempthin yaptilar. Kafayi bulmaya basladim galiba. Uyumam gerekiyormus itme zamaninda enerjiye ihtiyacim olucakmis. Peki ne zman gelicek bu itme zmani??

Gece yarisini gecti  saatler.

Suyum hala gelmedi. Manuel- :)) olarak patlatti ebe Marry. Esra ve Ozkan beni tutmaya calisiyorlardi. Ilk defa gazi orada aldim. Gercekten acayip oluyorsun, Marry beni -oyarken neredeyse hic birsey hissetmedim.  Ama cok zordu. Esra disari ciktiginda dusecekmis neredeyse. Benim icin o kadar da kotu degildi. Ozkan da fena oldu.

Bu arada sadece 3 cm acilma var. Doktorlar endiselenmye basladi. Bebege stres testi uyguladilar. Bebegimin kafasina cizik atip kan aldilar. Kalp atislarini duyuyorum nasilda hizli carpiyor yavrumun. Cok uzulyorum hala..

Artik epudrale karar verildi. Ve suni sanci verilmeye baslandi. Acilma 7 cm kadar olmus. Doktor az kaldi dedi. Ben de ilk defa uyuyabilicem. Doktorlarin hocasi geldi zenci, 1 saat kadar sanciyi gec verdikleri icin maalesef artik normal dogum olma sansi yok ve hic hosuna gitmedi bu durum. Eger gecikmeseydiniz 1 saat kadarcik bebegi normal alirdik dedi. Ne demek ya!!

7 saat kadar gecti acilma ayni 7 cm. Degisen birsey yok. Doktorlarin ve Ozkan’in endisesi artarak devam ediyor. Bu dogum niye gerceklesmiyor hala. Ben uyuyorum. Bana ne olucaksa, olucak artik. Umurumda degil.

21.02.2011- Bebegimin dogumu..

Sabah 08:30 gibi ameliyathane hazir olucakmis. Epudrali arttirdilar. Karnim hissiz, bacaklarim uyusuk. Baktim Ozkan benden once giymis ameliyathane kiyafetlerini. Sasirdim. Ben dogum esnasinda cikarim diyen adam benim yatagimin onune gecmis, hazir ve nazir olarak yatagi cekip amelliyathanenin kapilarini aciyor. Iceriyi anlatmaya gerek yok. Buz gibi ve parlak. Beni yataga gecirdiler. Ne olacagini anlattilar.

Ameliyat kismi:

Ben kendimi cesur sanardim. Resmen zangir zangir titriyorum. Daha once bircok kez ameliyat gecirmis olsam bile hic bu kadar korkmamistim. Titremeye engel olamiyorum. OZkan elimi SIKI SIKI tutuyor. Benimle konusuyor. ALlahim ne sansliyim diye dusundum. Sevgilim, kocam, Ozkanim basimda bana destek oluyor. Allahim sukurler olsun diyorum. Bu arada bildigim 3 tane dua var. Sadece onlari okuyorum. Cok korktum ne yapayim??
Basimdaki Doktor uzun boylu, guler yuzlu bir Hintliydi. Hersey iyi gidiyor dedi. Bir ara bebegi aldiklarini hissettim. Cok buyuk bir cekme hareketi hissettim. Icimden buyukce bir kutle cekip cikarildi. Bu his cok degisikti tarifi imkansiz. Benim blogcu dilim yetmez yani. Bebegimin sesini duydum. Ozkan’in yuzu degisti,aydinlandi. Git bebegimin yanina yalniz kalmasin dedim. Merak etme giydiriyorlar, sicak sobanin altina koydular. Yaninda 3 kisi var diyor. Ama ben aglamaya basladim, git bebegim yalniz kaldi diye. Bir ara gozlerim kaymaya, kalp atislarim hizlanmaya basladi. Nefes almakta gucluk cekiyordum. Neler oluyor? Biseyler ters gidiyor dedim Ozkan’a. Hayir dedi. Iyi olucak hersey. Birisi ”blood pressure is downnn” ”nabiz dusuyor” dedi sessizce. Ben o an kendimi kaybettigimi ve yuzume bir oksijen maskesi takildigini hissettim. Ozkan’a dedim ki ”eger bana birsey olursa bebegimi anneme ver olur mu/” sacmalama diye kizdi kocacim.
Hani kirsalda falan dogumda kadinlar olur de hadi canim hala dogumda insan mi olurmus? diye soylerdik, evet ben de az daha oluyordum. 2 litre kan kaybetmisim, durdurmakta cok zorlanmislar. Benim hayatimi kurtaran ayni zenci tekrar devreye girmese belki de bebegimi suan da…….

Tek dusuncesi insanin bebegine ne olucagi. Ben sadece onu dusundum. Ameliyat tam saat surdu. Ameliyathaneden cikmadan Dorugu once babasina sonra da bana verdiler. Biz dogumu kameraya alicaktik ama bu durumda pek mumkun olmadi.
Oglumu kucagima aldigimdaki duygularimin tarifi imkansiz. Anlatamam…
Sadece hala gozlerim yasariyor anlayin iste.
Ve yillar gecse de hep gozlerim yasaricak. Hayatimdaki en, ama en guzel, en tarifsiz, en mutlu anim, bebegimle ilk tanisdigim andi.

Disaridakiler icin beklemek cok daha zordu. Cunku benden oncekiler 15-20 dakikada cikmis, benimki uzun surunce kardesim delirmis. Tutamiyorlarmis :)) Cabbar kardesim benim..

Disari ciktigimizda bebegim kucagimdaydi annemle kardesim zipliyordu, agliyorlardi. Odaya gectik. Hemen emzirmeye calistim. Gogsumu nasil da emiyordu.

Canim benim, cigerim benim…Ben senin bu kadar guzel oldugunu bilseydim, 9 ay boyunca seni daha da cok severdim, seninle daha cok konusurdum. Daha cok muzik dinletirdim. Ayy canim oglum benim baktikca icim eriyor..

Bebegim 21 Subat 2011 saat 9:26’da North Middlesex Hospital’da 3265 gr ( 7pounds 11 onz), 52 cm ve gayet saglikli olarak C-section (sezeryan ile)’da dunyaya geldi.

Soranlara, merak edip de guzel dileklerini yollayan herkese cok tesekkur ederim. Teyzeleri bebisim ve ben gayet iyiyiz.

Benim sezeryan gibi bir dusuncem hic olmamisti, hep normal yaparim diye kendimi hazirlamistim. Ama vucudum maalesef o harmonide calismadi. Tabii sezeryan sonrasi da ayri bir sikinti. Yani bilincli olarak normal dogumdan korkup da sezeryan ile dogum yapanlara akil sir erdirmek mumku degil. Hanimlar doktorlarin tuzegina dusmeyin lutfen direnin sonuna kadar ve normal dogumda benim ki gibi sorunlar yasanmaz ise lutfen sezeryan tercih! etmeyin.
Dikislerim var. COk agridilar ve dogumdan daha fazla ameliyat sonrasi agrisi cektim ve 3 gun sutum gelmedi. Cocugumu besleyemedim ve bebek sariligi vardi. Logusaliigin verdi sinirle ve stres ile mecburen mama vermek zorunda kaldim. Ama gogsumun yaralarina ve sutumun 1 damla gelmesine ragmen bebegime gogsumu verdim.
Aglaya aglaya emzirdim. Ama inadimin da karsiligini aldim. Simdi sutum var allaha cok sukur. Biberona da sonsuza dek elveda :)) Bebegimin de sariligi falan kalmadi cok sukur.

24.02.2011-Hasteneden taburcu olma vakti geldi.

Aksam saat 20:00 gibi eve geldik. Bebegim eve ne kadar da yakisti. Komsularimiz Amerikali olan Leicster’da el salliyor. Ertesi gun karisi Donna kesin gelir ziyarete. Oyle de oldu…

Bebegimle birbirimize uyum saglamaya calisiyoruz. O henuz cok kucuk oldugu icin daha cok emip, uyumakla vaktini geciriyor. Tabii uykulari da duzensiz simdilik. Ama onemli degil mutlaka duzene girecektir. Nedense cok endiseli degilim bu uykusuzluk durumlariyla ilgili. Gorucez..

Resimleri paylasmak isitiyorum..

Kuvette otururken casper bana hep destek oldu..

ilk tanisma ani..

Midwife’imiz(ebemiz) JOY ..

Dr. Sabrina O’ Dwyer da izin isteyip oglumu kucakladi..

Evdeki ilk sabahi..

teyzesinin cicegi..bayildikkk

Oglusum ve ben..zombiye donmusum aman allahim :))

sevgiyle kalin..

Uncategorized içinde yayınlandı | 10 Yorum

>Oglum Doruk Dogan 21 Subat saat 09:26’da dogdu..

>Oglum Doruk Dogan 21 Subat saat 09:26’da dogdu. Hastaneden ancak 24’unde cikabildik ve aksam 20:00’de evimize geldik…Hersey yolunda cok sukur. Detaylari yeni bir yaziyla ve fotograflarimizla yayinliycam.

Beni hic tanimadiginiz halde benden dua ve desteklerini esirgemeyen siz blogcu arkadaslarima sonsuz tesekkur ederim.
Iyi ki acmisim bu blogu ve iyi ki varsiniz..

Sevgilerimle..

Uncategorized içinde yayınlandı | 8 Yorum

>dogum basladi..

>Dogum bugun saat 12:00 itibari ile basladi. Bu satirlari iki sanci arasinda yaziyorum sadece 3 dakikam var.
Kisa bir sure icin ara vericem ve hayirlisi ile hastane donusu herseyi detaylari ile anlatirim insallah..

Hepiniz sevgiyle kalin ve dualarinizi eksik etmeyin lutfen..

Banu.xx

Uncategorized içinde yayınlandı | 17 Yorum

>Bos gecen Cuma gunu ve 2 tarif…

>Bugun aslinda hic bir sey yazmiycagim diye karar almistim. Sadece diger bloglari okuyup, bol ve uzun yorumlar yapicam herkese. Beni tanisin tanimasin blogumdan, bolca yazicam digerlerine, demistim. Ama yine dayanamadim. Blog beni cekti, gondermeli dedim bir post.

Bugun ne SIKICI bir gundu allahim. Oglen 1 gibi ancak kendime gelebildim. Agirim artik iyice agirlastim. Her manada (su sapkalari kaldirmakla ne aptalca bir is yaptilar yarabbi!!). Hareketlerim, vucudum, uykum, tuvalete gidislerim, dusunmem ve konusmam bile agirlasti. Ellerim ve ayaklarim dun gece saat 04:30’a kadar oturdugum icin hala sis. Davul gibi olmuslar, bi turlu kendine gelemediler.

Benim icin bombos bir gundu demistim ama annem cok yoruldu bugun. Kendisine hadi hamur yapalim dedim, o kadar yorgunluga ragmen bana hayir demedi yahu. Sasirdim. Allahim masallah, enerjisine hayranim. Allah O’nu basimdan eksik etmesin. O’nun yasina geldigimde, O’nun yarisi kadar enerjik olurmuyum acaba?

Aksam ustu yuruyuse ciktik yine. Kiyafet kombinim cok iyi olmus anneme gore, paylasicaktim ama makyaj yapmadim, sadece kirmizi rujumu surup ciktigim. Ve o sis suratla  fotograf vermek istemedim.

Evet gelelim tarife. Tarif Dilek Ablaya ait.

Buyrun efenimm:

HASHASLI TAVA BOREGI:





Hashasli ic icin:
100 gr kadar Hashas
150 gr ceviz ici, 2 yemek kasigi toz seker

Hamur icin:
aldigi kadar un ( 1 kg’ya yakin gidiyor)
                                                        (Dikkat! Biz iki tarifi bu kadar undan yaptik!!)
1 paket instant maya
1 seker kasigi tuz
goz karari su
Kizartmak icin ve acmak icin zeytin yagi..

Yapilisi:
Unu eliyoruz. Icine tuz, maya ve suyu dokerek kivami yumusak olan bir hamur elde ediyoruz. Aslinda bir  nevi ekmek hamuru yapiyoruz. Istenirse firinlardan hazir ekmek hamuru ile de yapilabilir. Daha sonra hamurun ustunu bir bez ile kapatip ilik bir yerde en az 30 dk kadar bekletip mayalanmasini sagliyoruz. Daha sonra hamurdan avucumuzla SIKIP limon buyuklugunde parcalar kopariyoruz. Zeytinyagi serperek yuvarlak fincan altligi buyuklugunde acip, icten 1 yemek kasigi kadar koyup yayiyoruz. Bu arada, tavanin altini yakiyoruz, kisik ateste az bir zeytinyagi dokup, kizdirmaya birakiyoruz.  Ici koyduktan sonra hamuru rulo yapip, aynen acma yapar gibi sariyoruz ve uclarini birbiriyle birlestirip uzerinden merdane ile gecip yassilastiriyoruz. Cok ince degil cok da kalin olmayacak sekle gelince kizmis tavada her iki tarafini da kizartiyoruz. Aynen lokma kizartir gibi hazir olan parcayi tavaya atmak suretiyle pisiriyorsunuz. Yaklasik bir borcam kadar borek cikiyor.
Bereketli yani :)) Cok da leziz oluyor.

Afiyet olsun..

Zeytinli Ekmek:


Zeytinli olan tarif Annem’e ait.


Zeytinli ic icin:
250 gr kadar siyah cekirdegi cikarilmis zeytin 
Salca, kekik, zeytin yagi, istege bali diger baharatlar…
Ustune surmek icin 1 yumurtanin sarisi.

Hamuru yukaridaki tarifle ayni sekilde hazirlaniyor. Yalniz zeytinli oldugu icin firinda pisiriliyor.  

Hamuru hazirladiktan sonra hamur 2 parcaya bolunuyor. Yine zeytinyagi ile yuvarlak yemek tabagi kadar acip, icine zeytinli ici yayiyoruz. Ve rulo yapiyoruz. Firin tepsisine uzunlamasina yerlestirip ustune yumurta sarisini surup onceden isitilmis 180 derecelik firinda 20-25 dk kadar pisiriyoruz. Pistikten sonra biraz ilinmasi bekleyip, dilimleyerek servis edilir.
Afiyet olsun..



Uncategorized içinde yayınlandı | 7 Yorum